سایت تفریحی سرگرمی آموزشی ناگهان
شما می توانید در پست زیر ، 7 نکته مفید و کاربردی در تربیت کودک از یک روانشناس تنبل را بخوانید که والدین در سراسر جهان از او سپاسگزار هستند.
از کتاب "کودک مستقل یا چگونه می توان مادر تنبلی بود " نوشته آنا بیکووا
آنا بیکووا Anna Bykova یک مادر تنبل است و شرمنده نیست که اعتراف کند. علاوه بر این ، روانشناس و نویسنده چندین کتاب پر فروش حتی به این عنوان "افتخار" می کند زیرا معتقد است که این امر به فرزندانش فرصتی می دهد تا استقلال بیشتری پیدا کنند. با این حال ، تنبلی آنا بیکووا به معنای دراز کشیدن روی مبل نیست ، بلکه عدم تمایل به انجام همه کارها است. به عنوان مثال ، بعضی اوقات بهتر است "تنبل" باشید و بگذارید یک کودک 7 ساله برای بهبود مهارت های حرکتی خوب خود ظروف اش را بشورد و اشکالی ندارد که شما باید بعد از آن کف آشپزخانه را خشک کنید و یا حتی وقتی کودک حواسش نیست ، دوباره ظرفها را بشویید.
شاید این تکنیک ها برای والدین غیرمعمول به نظر برسد اما با اجازه نویسنده ، ما می خواهیم نکاتی را با شما در میان بگذاریم که می تواند زندگی بسیاری از والدین را آسانتر کند.
نکته: این تکنیک ها یک فرایند مرحله به مرحله است که به صبر و تحمل نیاز دارد.
1-به فرزند خود آموزش دهید تا از لگن استفاده کند.
لگن همیشه باید در همان مکان باشد که کودک بتواند به راحتی آن را ببیند. هرگز کودک را وادار به نشستن روی لگن های کوچک نکنید.
در ابتدای آموزش ، فراموش نکنید که کودک خود را هر وقت که روی لگن نشسته است ، تشویق کنید. مهم نیست که آیا او واقعاً در لگن ادار کرده است یا نه بلکه تنها برای نشستن بر روی آن، او را تحسین کنید حتی اگر فقط با شلوار خود روی آن بنشیند.
همچنین می توانید یک خرس عروسکی را روی لگن قرار دهید و داستان های افسانه ای درباره نحوه لذت بردن شخصیت ها از پوشیدن شلوار خشک بدون پوشک بگویید و همین. بقیه فقط طی زمان اتفاق می افتد.
2-از کج خلقی کودک خود جلوگیری کنید.
همه ی چیزهایی را که نباید کودک لمس کند، مخفی کنید.
به کودک یک شیء جذاب رنگ روشن جدید نشان دهید یا قول انجام کارهای دیگر حتی جالب تری را دهید. من همیشه یک بطری حباب ساز با خودم حمل می کنم یا اسباب بازی های کوچک و ارزان قیمت مثل یک بادکنک که می توانم در مواقع اضطراری ی آن را منفجر کنم.
مثلا قیچی یک اسباب بازی خطرناک برای یک کودک است اما اگر واقعاً او می خواهد آنه را لمس کند ، درست است که به او اجازه دهید که این کار را انجام دهد - اما فقط به شرط آنکه مادر روند کار را کنترل کند. داشتن تابو بیش از حد، کودک را تحریک کرده و رشد او را محدود می کند.
این روش را امتحان کنید ، "البته ، ما این کار را خواهیم کرد اما باید کمی صبر کنیم." یا "بله ، اما ..." اینگونه عمل کنید: "مطمئناً ، ما بازی خواهیم کرد ، اما اجازه بده ابتدا بخوابیم."
اگر برای تغذیه فرزند خود نیاز به متوقف کردن بازی دارید ، ابتدا غذا دادن به به یک عروسک را پیشنهاد دهید. به عنوان مثال ، اگر می خواهید " به سازنده" جوان خود را متوقف سازید تا ناهار بخورید ، نگویید "ساخت و ساز را رها نکن و برویم ناهار بخوریم." شما می توانید این طور بگویید که: "اعلام می کنیم که الان وقت استراحت و ناهار تیم ساخت و ساز است."
یک جایگزین پیشنهاد دهید تا کودک به روشی که شما می خواهید رفتار کند. به عنوان مثال ، می توانید بپرسید: "اول اسباب بازی سرباز را می خواهی یا ماشین ات را انتخاب می کنی؟" متأسفانه ، البته متاسفانه این تکنیک به مدت طولانی کار نمی کند و بعد از سن خاصی کودک احتمالاً از انجام هر دو عمل خودداری خواهد کرد.
3- اوقات تلخی فرزندتان را مدیریت کنید.
اگر نتوانستید از بروز کج خلقی جلوگیری کنید ، می توانید موارد زیر را انجام دهید:
توجه فرزندتان را به چیز دیگری تغییر دهید.
با یک روال آرام را پیش بگیرید. به عنوان یک قاعده ، اکثر خانواده ها به مرور زمان کارهایی که فرزندشان را آرام می کند را کشف خواهند کرد. این می تواند همانند بازی باشد. به عنوان مثال ، مادر می تواند به آرامی به چشم کودک فوت کرده تا اشک هایش را خشک کند. یا می توانید با اندکی آب بازی و پاشیدن مقداری قطرات آب به صورت کودک در حال گریه خود، او را آرام کنید.(هر کودکی به روش خاص خود آرام می شود.روش های مخصوص کودک خود را بکار ببرید.)
فقط رفتار مخرب کودک را نادیده بگیرید.
البته اگر قبلاً روشهای دیگری را امتحان کرده اید و جواب نداده است و به شرط آنکه سلامتی کودک در خطر نباشد (مانند احتمال وقوع صرع) ، می توانید بگذارید کودک برای مدتی گریه کند و یا فقط صدای جیغ او را نادیده بگیرد. کودک خود را نترسانید یا او را به تنهایی در یک اتاق قفل نکنید ، فقط احساسات خود را به اشتراک بگذارید: مثلاا بگویید" فکر می کنم همین الان می خواهی گریه کنی ... وقتی تمام شد ، ما با هم فلان کار (کار جالبی را پیشنهاد می کنیم ) را انجام خواهیم داد. "
4-غذا دادن به کودک بد غذا
غذا یک نیاز اساسی بشر است. تصور کنید که شما غذا دادن به یک نوزاد تازه متولد را فراموش کرده اید. نوزادان به شما اطلاع می دهند که چقدر گرسنه هستند و با صدای بلند فریاد می کشند و تا زمانی که شما به آنها غذا ندهید ، آرام نخواهند شد. اما کودک بهتر می داند چه زمانی و چه مقدار باید غذا بخورد.
وقتی به کودک غذای متنوع و رنگی می دهید ، روانشناسی پشت آن را به خاطر بسپارید: مهمترین چیز این است که سعی نکنید آنها را وادار کنید. بگذارید فرزند شما واقعاً گرسنه شود. اشتها همیشه با احساسات مثبت همراه است.
اگر به کودک اجازه دهید که در فرایند پخت و پز شرکت کند و به او این فرصت را بدهید که مواد مختلف را امتحان کرده و محصولات را در سوپر مارکت انتخاب کند ، از این طریق دیگر هرگز با مشکل کم خوردن او مواجه نخواهید شد.
و وقتی می خواهید به فرزندتان بیش از آنچه در واقع نیاز دارد ، غذا بدهید ، فقط مدتی وقت بگذارید و فکر کنید: «چرا من این کار را می کنم؟ آیا این مربوط به رفتار های قالبی و کلیشه های گذشته است؟ آیا من اعتقاد دارم که ما هرگز نباید چیزی را توی بشقاب باقی بگذاریم؟ یا می ترسم که کودک همچنان گرسنه باشد؟ " کودک با خودش دشمن نیست و با بدن خود ارتباط محکمی دارد. او وقتی گرسنه می شود می خورد. تغذیه به زور کودک ،راه خوبی برای ابراز عشق والدین نیست.
5-اشتهای کودک خود را تحریک کنید.
اگر کودک در وعده های غذایی چیزی نمی خورد ، اجازه ندهید که مابین ناهار و شام، میان وعده بخورد.
سعی کنید از محصولاتی با تقویت کننده طعم و مزه های مصنوعی خودداری کنید زیرا هنگامی که کودک به آنها عادت کند دیگر غذای سالم برایش بی طعم و مزه خواهد شد.
شیرینی کمتری به کودک بدهید.
بیشتر اوقات پیاده روی کنید و کودک خود را فعال نگه دارید. این کار تأثیر مثبتی در اشتها او خواهد داشت.
6-کودک خود را به رختخواب ببرید.
ممکن است فرزند شما در خوابیدن مشکل داشته باشد زیرا عادت با گریه به خواب رفتن را تجربه کرده است و ممکن است خواب را یک مجازات تلقی کند ، یا هنگام خواب، به زمانی که توسط والدینش مقرر شده است احساس بدی داشته باشد.
من می خواهم مشاهدات و روشهای خودم را که هنگام کار در مهد کودک استفاده کردم ، با شما به اشتراک بگذارم.
درمان بدن محور یا درمان مبتنی بر بدن
نکته : "درمان مبتنی بر بدن بر این مفهوم استوار است كه بدن و ذهن یکی هستند و نباید به طور مستقل از هم درمان شود. درمان مبتنی بر بدن یک اصطلاح جمعی برای بسیاری از تکنیک های درمانی مختلف است که در آن تمرکز اصلی بر روی بدن است."
من روی صندلی کنار تخت کودک می نشینم و یک دست را روی ران او می گذارم ، به آرامی پاهای او را ثابت می کنم ، و دست دیگرم را د روی شانه او می گذارم. سپس حرکات چرخشی بسیار ملایم را انجام می دهم. این روش به کودک اجازه می دهد تا به آرامش عضلانی و همچنین آرامش سیستم عصبی برسد.
خواندن کسل کننده
وقتی کتاب می خواندم ، عباراتی در مورد آرامش و خوابیدن در متن درج کردم.مثلا: "و سپس خرس گفت ... من بر روی کنده درخت می نشینم ... کیکم را میخورم ... بر روی چمن دراز می کشم ... چرت می زنم ... "ضروری است که به آرامی و با بازدم و با مکث بخوانید تا نفس شما صاف شود و به تدریج سرعت سخنرانی خود را کند کنید. اگر این کار را صحیح انجام دهید ، متوجه کاهش سرعت در تنفس شنوندگان خواهید شد.
7-کودک خود را عادت دهید که تنها بخوابد.
خوابیدن را با با نمادی از یک خواب آرام همراه سازید. این می تواند یک اسباب بازی باشد که کودک هنگام خواب در آغوش بگیرد تا خوابیدن برای او نه تنها در تختخواب خود بلکه در هر مکانی دیگر را آسان کند.
با هم به یک تخت جدید بروید.
اگر کودک در کنار والدین خود خوابیده باشد ، مادر می تواند در ابتدا با آنها در رختخواب جدید خود بخوابد. به این ترتیب کودک به همراه مادر خود به تختخواب جدید عادت می کند و در نهایت آماده می شود که به تنهایی بخوابد.
انگیزه را افزایش دهید.
اگر انگیزه شخصی کودک به اندازه کافی قوی نیست ، یافتن منابع جدید ضروری است. می توانید به همراه کودک خود رو تختی جدید یا وسایل جانبی دیگری انتخاب کنید. مانند: برچسب دیواری ستارهای درخشان برای سقف و چراغ خواب های زیبا گزینه های عالی هستند.
تهیه شده از:
Illustrated by Xenia Shalagina for Bright Side
7 نکته مفید و کاربردی در تربیت کودک برای والدین سراسر جهان 
